Magnes — średnica ⌀20 mm, otwór ⌀10 mm, wysokość 4 mm — ferrytowy (F30)

Kierunek magnesowania wzdłuż wysokości oznacza, że jedna kołowa powierzchnia magnesu stanowi biegun "N", a druga przeciwległa kołowa powierzchnia biegun "S".

Podany wyżej udźwig maksymalny zmierzono wykorzystując gładką, szlifowaną blachę o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły odrywającej. Przy sile działającej na zsuwanie udźwig magnesu będzie mniejszy. Szczelina pomiędzy magnesem a blachą powstająca np. w związku z warstwą farby, powłoką galwaniczną oraz w związku z chropowatością lub nierównością blachy również spowoduje spadek udźwigu. Najwyższy udźwig uzyskuje się stosując odpowiednio grubą blachę, zawierającą w swoim składzie bardzo dużo żelaza. Stosując blachę ze stali wysokowęglowej lub żeliwo uzyska się mniejszy udźwig.

Maksymalna temperatura pracy wynosi nie więcej niż 250°[C]. (Dla magnesów płaskich lub znajdujących się w otwartym obwodzie magnetycznym temperatura pracy może być trochę niższa. Dla magnesów wysokich lub znajdujących się w zamkniętym obwodzie magnetycznym temperatura pracy jest równa maksymalnej temperaturze pracy dla danego materiału.) Temperatura Curie wynosi ~ 450°[C]. Współczynnik temperaturowy remanencji TK(Br): ≤ -0,19 %/°[C]. Współczynnik temperaturowy koercji TK(HcJ): ≥ 0,40 %/°[C].

Magnesy ferrytowe nie wymagają zabezpieczenia antykorozyjnego. Mogą być stosowane w wodzie.

Magnesy ferrytowe są magnesami ceramicznymi i dlatego są kruche.

Podane wartości są orientacyjne i mają służyć do porównywania użytkowych własności oferowanych w sklepie magnesów. Polecamy samodzielne sprawdzenie próbki magnesu w konkretnych warunkach pracy.