Magnes — długość 50 mm, szerokość 20 mm, wysokość 25 mm — ferrytowy (F30)

Kierunek magnesowania wzdłuż wysokości (ostatni podawany w nazwie magnesu wymiar) oznacza, że prostopadła do wysokości powierzchnia magnesu stanowi biegun "N", a druga przeciwległa prostopadła do wysokości powierzchnia magnesu stanowi biegun "S".

Podany wyżej udźwig maksymalny zmierzono, wykorzystując gładką, szlifowaną blachę. Wykorzystana blacha miała optymalną grubość. Siła odrywająca działała prostopadle. Przy sile działającej równolegle do blachy, czyli podczas przesuwania magnesu po blasze udźwig magnesu będzie wielokrotnie mniejszy. Szczelina pomiędzy magnesem a blachą powstająca w rezultacie pokrycia blachy warstwą farby lub powłoką galwaniczną także spowoduje spadek udźwigu magnesu. Istniejąca chropowatość lub nierówność blachy również spowoduje spadek udźwigu magnesu. Największy udźwig uzyskuje się, stosując odpowiednio grubą blachę, zawierającą w swoim składzie bardzo dużo żelaza. Stosując blachę ze stali wysokowęglowej lub żeliwo uzyska się mniejszy udźwig. Na udźwig maksymalny ma również wpływ temperatura pracy magnesu. Podgrzany magnes będzie miał mniejszy udźwig.

Maksymalna temperatura pracy wynosi nie więcej niż 250°[C]. (Dla magnesów płaskich lub znajdujących się w otwartym obwodzie magnetycznym temperatura pracy może być trochę niższa. Dla magnesów wysokich lub znajdujących się w zamkniętym obwodzie magnetycznym temperatura pracy jest równa maksymalnej temperaturze pracy dla danego materiału.) Temperatura Curie wynosi ~ 450°[C]. Współczynnik temperaturowy remanencji TK(Br): ≤ -0,19 %/°[C]. Współczynnik temperaturowy koercji TK(HcJ): ≥ 0,40 %/°[C].

Magnesy ferrytowe nie wymagają zabezpieczenia antykorozyjnego. Mogą być stosowane w wodzie.

Magnesy ferrytowe są magnesami ceramicznymi i dlatego są kruche.

Podane wartości są orientacyjne i mają służyć do porównywania użytkowych własności oferowanych w sklepie magnesów. Polecamy samodzielne sprawdzenie próbki magnesu w konkretnych warunkach pracy.